Yıllar önce, bir eleman geldi.
-Efendim, çok önemli bir sorun var çözmemiz gereken!
Sorun, bahçedeki Atatürk anıtının altında yazan sözün tarihinin yanlış olmasıymış. Atatürk o sözü bindokuzyüz yirmi yedide söylememiş. Düzeltilmesi gerekirmiş.
O kadar hayalle, o kadar iddialı oturmuştum ki o koltuğa ve öyle işe gömülmüştüm ki, böyle işlerle uğraşacak halim de vaktim de yoktu. Bence en önemlisi de sözün anlamıydı, ne zaman söylendiğinin ne önemi vardı ki? O nedenle tam elemanı savuşturacaktım ki:
-Bu benim için çok önemli, dedi.
O zaman durdum, düşündüm. Dinledim çözümünü. Zaten benden bir şey istemiyordu. Sadece düzeltmek için izin istiyordu. Nitekim sözün yazılı olduğu mermerdeki tarih kısmını kaparak da çözmüştü sorunu.
Diyeceğim o ki, bazı konular bazı insanlar için gerçekten önemli. Sorunu saçma bularak, küçümseyerek, yok sayarak çözmek mümkün değildir. Belki de sorunu gerçekten anlamak, sorunun nedenini bulmak çözüme atılmış en büyük adımdır.
O nedenle geçenlerde aklıma geldi, nedir bu bekaret, diye.
Şimdi, bekaretin önemli olduğu toplumlarda genelde erkek kadına gösteriyor aşkını, sevgisini, ilgisini. Şiir, mektup, bakış hediye vs.Kadının ise ilgisini söylemesi, göstermesini bırakın iması bile ayıp, günah. Kadın kaçan, erkek kovalayan durumunda.
Kadın veya erkeğin karşısındakini iki milyar kadın veya erkekten sadece onu seçtiğini anlatması, hissettirmesi gerekiyor. Kadının işi kolay. Erkek bir şekilde kadına bunu anlatabiliyor. Fakat erkeğin kadının iki milyar erkekten sadece onu seçtiğini anlayabileceği bekaretten başka bir şey yok. Bu toplumlarda bekaret, bence kadının erkeğe özel olduğunu hissettirdiği tek şey ve bunun için çok önemli.
Eğer kadınlar da erkeklere özel ve bir tane olduklarını çeşitli şekillerde (söz, şiir, bakış, vücut dili) anlatabilirlerse bekaretin bir önemi olmayacaktır. Naçizane görüşüm.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder