Bu sefer fikrimi baştan söylemeyeceğim.Sadece bana göre seçenekleri yazıyorum.
a) Herkesin bildiği, gördüğü şeyler vardır.İyi ya da kötü. Toplumun bildiği halde ses çıkarmadığı fakat şikayet ettiği şeyler de vardır. Toplumsal mutabakat dedikleri bu olsa gerek.
b) Görünen köy kılavuz istemez.
c) Yoruma gerek yok, herşey ortada.
d) Sus sıra sana da gelir.
e) Hiçbiri.
f) Hepsi.
Yıllar önce memleketin birinde, bir yerde bir masa. Etrafında oyuncular. Yer de oyuncular da bir kamu kurumunun. Biraz dikkatli bakınca kumar oynuyorlar. Daha dikkatli bakınca da; oyuncular da hiyerarşik olarak sıralanmış. Daire Başkanı, Başmüfettiş, Mühendis, Şube Müdürü. Seyirciler de yine hiyararşik ama en dikkat çekici olanı ise daire başkanının amiri konumundaki iki numarası, kurumun.
Bütün gece, oyun devam etti, oyuncular da seyirciler de yorumlarına devam ettiler. Herşey doğal herşey organik. Tek dikkat çekici olan, daire başkanı ve mühendisin purolarından derin nefesler çekerek maaşlarının bir kaç katını kaybediyor olmaları.
Yıllarca aklımı kurcalamıştır bu manzara, fakat asıl beni rahatsız eden bu manzaranın herkes tarafından doğal görülmesiydi.
Sonunda başka başka yerlere dağıldık. Bir gün eski elemanlarla bir yemekteyiz, anlattım bu manzarayı ve de şüphelerimi. Bütün masa gülmeye başladı.
-Birileri mi anlattı?
-Hayır, mantığım onu gösteriyor.
Anlattılar, daha küçük boyutlu olanını. Şantiyelerde lokal tipi yerler olurmuş. Burada da iş çıkışı müteahhit firmanın sorumlusu ve kontrol mühendisleri ile kurumun bazı görevlileri her gece kumar oynarlarmış. Her gece de müteahhit firma elemanı kaybedermiş.Yaklaşık aynı miktarda. Kazanan ise hep kurumun iyi oynayan elemanları, kazanabildikleri kadar.
Bir gün, oyun uzamış, firma elemanı bir türlü kaybedemiyormuş.Sonunda dayanamamış, cebinden çıkardığı parayı masaya atmış:
-Beyler alın şunu, eve misafir gelecek. Geç kalmayayım ayıp olur!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder