Geçen yıl aldığım 93 cd evire çevire dinlendi, azami zevk alındı, melodiler zihne nakşedildi ve sonunda anılardaki yerini aldı. Arada bazen dinlense de ya bir şeyleri hatırlamak ya da bir dosta tavsiye etmek için olacak. Daha önce Nuray'ın verdiği 110 cd ve daha öncekilerin olduğu gibi bunlar da aynı akıbete uğradı.
Kısacası, hızlı tüketme huyum var benim. Her yeniye büyük bir açlıkla saldırıyorum, bıkana kadar onunla oluyorum ve sonra bıkıyorum; yediğim yemekler, yaşadığım/gezdiğim şehirler, gezmek, yüzmek, sıcak, soğuk, kar, yağmur vs.
Tam beş yıl önce emekli oldum. Yeni bir şehri, yeni bir arabayı ve yeni bir evi tüketmeye harcanan kısıtlı bir zaman dışında hemen hemen hiçbir şey yapmadım. Bir şeyi yapmaya/yapmamaya mecbur olmamanın tadını çıkardım, diyelim.
Fakat bu sabah fark ettim ki ben artık tembelliği de tüketmişim. Doğduğumdan beri, eğitim ve iş hayatımda bile devam beraberliğimiz, ona en ihtiyaç duyduğum zamanda sona eriyor.
Evet, tembelliği tükettim, bakalım sırada ne var?
