-Kendinden büyüklerle arkadaşlık et!
Annemin aklımda kalan en önemli tavsiyesi buydu. Sanırım büyüklerle arkadaşlık yaparak onlardan yararlanmamı, onların düştüğü hatalara düşmememi istemişti.
Nitekim öyle de oldu. Ama ben istediğim için ya da çabaladığım için değil (sadece benim istememle olmazdı zaten) öyle denk geldi.
İşe başladığımda dokuz kişiydik. En küçüğü benden yedi yaş en büyüğü ise ondört yaş büyüktü benden. Onlara sordum bu soruyu bekarken.
-Aşk evliliği mi, mantık evliliği mi?
Şansımdan iş arkadaşlarımın hepsi bir fikir verecek zamandır evliydi. Aşk evliliği yapan da vardı mantık evliliği yapan da.
Uzun uzun konuşuldu bir öğle yemeği sonrası. Birçok değişik konular konuşuldu, onları geçiyorum. Komisyonun uzlaşmaya vardığı sonuç şuydu:
-Mantık evliliğinde eşlerin birbirinden asgari beklentileri vardı. Kumar oynamasın, evine baksın, temiz olsun, geliri iyi olsun vs. Beklentileri aşmak ve fazlasını yapmak daha kolay olduğundan mutlu olmak, evliliği uzun süre götürmek daha kolaydı.
-Aşk evliliğinde ise eşler zaten evlenene kadar birbirlerini tanıyor ve yapabileceklerinin azamisini yaptıkları için, mutlu olabilmek için çok daha fazlasını yapmaları daha fazla çaba harcamaları gerekiyordu. O nedenle mutlu olmak ve evliliği uzun süre götürmek daha zordu.
Bir başka büyüğüme sordum aşk evliliği mi, mantık evliliği mi? Dedi ki:
-Eşimle bir arkadaşım aracılığıyla tanıştım, çok iyi anlaşıyoruz ve çok mutluyuz. Eşim bana ve çocuklarıma çok iyi bakıyor, beni de çok seviyor. Ama kocası olduğum için. Çok isterdim bir kadın mecbur olmadan beni sevsin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder