İlan çok cazipti. Yabancı dil şartı da gözümü korkutmadı. Ailemden yol parası alarak gittim yakınımızdaki büyük şehire. Sınava başvuru formunun oradan alınması gerekiyordu.
Form almak için girdiğim bir odadaki yetkili (iş yaşamını bilmeyen biri için her kravatlı bir yetkiliydi) beni kısa bir sorguya aldı. Mezun olduğum liseyi, üniversiteyi, yabancı dil durumunu sordu. Sonunda anlaşıldı ki o işe girebilmek için uzmanlık alanını tartışacak kadar bir yabancı dil bilgisi gerekiyordu. Liseyi kolejde, üniversiteyi de ya yurt dışında ya da yabancı dille eğitim veren bir fakültede okumak gerektiği ortaya çıkmıştı. Yetkili kibarca "burası size göre değil" demişti.
Eve bir başvuru formu bile alamamış olarak dönünce, bir sitemle durumu kurtarayım dedim:
-Baba beni neden kolejde ya da yurt dışında okutmadınız?
-Aklımıza gelmedi oğlum!
***
Fakültedeki arkadaş gurubumuz neredeyse tamamen taşralılardan oluşuyordu. Davranışlar ve olaylara bakış da benzerlik gösteriyordu. Çoğunluk bir kızla çıkmıyordu ancak zaman ilerledikçe anlaşıldı ki herkes birine platonik takılıyor .
Herkesin platonik takıldığı kız netleşmeye başlayınca bazı kızlara bir kaç arkadaşın aşık olduğu da ortaya çıktı. Bazıları açılsa da bir çoğu kıza açılamadan okulu bitirdi.
Artık okul ve hatta bir yıllık uzatması da bitmiş ve herkes yavaş yavaş yaşamdaki yerini almaya başlamıştı. İstanbul'da bir şirkette çalışmaya başlayan arkadaşım vedalaşırken:
-İstanbul'da çalışıyorum. Duydum ki Banu da İstanbul'daymış. Adresini telefonunu bilmiyorum ama bulursam açılacağım, dedi.
O an bir şey demedim ama sonradan çok güldüm arkadaşa. Dört yıl aynı sınıfta açılamadığın kızı koca İstanbul'da nereden bulup da aşkını ilan edeceksin? Ya da neden bekledin bunca yıl? Zamanı mı gelmedi, aklına mı gelmedi?
1 yorum:
sayın erkan bey.. yazılarınızı zevkle okuyorum.. bu yazınıza bır seyler ılıstırmek ıstedım.. öncelikle o taşralı unıverıstlı yı tanımak lazım.. kucuk bır kasabadan hasbelkader gelmıs.. bırde hatırladıgım kadarı ile sizin unıversıte okudugun...uz donem 12 eylulun ve yök ün keskin dönemleri.. Biraz herhalde taşralının serinde biraz da karlı kayın ormanı söylemi var.. Ne idi o söyle hatırlayayımmı ? "Bacımsın !" ve bir korku saklı içinde.. "lümpen olma " korkusu homoseksuellıkten daha tehlıkelı.... :)) ee bır de o donemde cıkmamıs mı ıdı TAN gazetesi ERKEKÇE.. türü taraflı medya:)) ..belkı yukarıda yorum yapan arkadasınızda taraflı medyanın ruzgarına kapılmıştır. Bu kadar sevmenın yasak odlugu bır donemde .. Sizce ne kalmıs gerıde platonık asklar dan .. Herkes olmuş fuzuli... zaten dönem fuzuli.. yorumlardan sonra ıkıncı bolumu tanımlayacagım.. o taşralının ıstıklal caddesındekı yuruyusunden :))
Yorum Gönder