GELİŞİRKEN GERİLEMEK

Sözüm ona teknoloji ilerledi. Olanaklar arttı. Artık her şey mümkün ve her şey daha kolay. Fakat teknoloji ilerledikçe, iletişim arttıkça bazı şeyler azalıyor gibi geliyor bana. Apartman yaptık komşuluğu öldürdük. İnterneti bulduk, dünyanın öbür tarafıyla konuşma olanağımız var ancak evde işyerinde yanımızdakiyle konuşamaz olduk. Yazmak kolay yazacak şey az. Dil de öyle, kısırlaştı derdimizi anlatamaz olduk.

Örneğin iktidar partisinden bahsedeceksiniz. Partinin adı belli de kısaltması belirsiz biraz. İsteyen istediği gibi söylüyor. Söyleyen de bedelini ödüyor. Ucuza bir şey yok.

-Ak Parti demenin bir manası var AKP demenin de. Ak Parti diyen yandaş Akepe diyen karşıt. Ortası yok. İkisini de söylemek istemiyorsanız ismin tamamını söyleyeceksiniz.

Ya da tam adını bilmediğiniz partiler de var ya da söyleyemediğiniz. Kısaltmaya kalkarsanız durum aynı:

-Pekaka demenin manası başka pekeke demenin de. Pekaka diyen karşı, pekeke diyen yandaş.

Çaresiz tam söylersiniz, böyle bir sonuç istemiyorsanız. Peki, "profiline çizgi film karakterini koy, çocuk istismarına karşı tepkini göster" kampanyasında ne yapacaksınız? Çizgi film karakteri koyan tepki göstermiş oluyor, koymayan yandaş olmasa da en azından tepkisi yok demek.

Oysa, benim çizgi film karakterim olmadı hiç. Çocukken evde televizyonumuz yoktu, yatılı okulda da televizyon iznimiz olan kısıtlı saatlerde de bir kahraman edinecek kadar çizgi film seyredemedik. Sonra birden büyüdük ve memleket meselelerine el attık. Şimdi nasıl anlatılır bu?

-Vallahi çocuk istismarına karşıyım ama  bir çizgi film kahramanım yok. Olsa dükkan senin!