İzmir’in yatak odası denir Karşıyaka’ya. Nedeni, sadece yatmaya gidilir Karşıyaka’ya. Ne üniversite vardır, ne büyük hastane ne de büyük işyeri. Diğer semttekilerin her gün Karşıyaka’ya gitmeleri için nedenleri yoktur. Bu nedenle sabah akşam tıkanır trafiği, hayat tek yönlü aktığı için. Sabahları Konak tarafına, akşamları da Karşıyaka tarafına doğru.
Ben de herkesin uyumaya gittiği yere çalışmaya gidiyorum sabahları, otobüste az sayıda bulunan yaşlı ve hasta bakmaya giden kadınlarla birlikte.
İşi kendim seçmedim. Hayat getirdi beni buraya. Bazen düşünürüm, hayat neden tersine akıyor diye. Hani otobanda ters yola giren lazın “bütün arabalar ters yöne girmiş, hepsi üzerime geliyor” demesi gibi.
Yoksa bütün bunlar çocukken kuyruğuna teneke bağladığım kedinin vebali mi?
Yoksa işe girerken içeriye sol ayağımla girmemden mi?
Veya gece tırnak kesilmez kuralını ihlal ettiğimden mi, küçükken?
Elimi ağzımı yıkamadan yatağa girmem mi, ilkokul çağlarımda?
Çocukluğumda oyun oynarken başıma üç defa düşen kiremidin kabahati yok o zaman.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder