Üniversitede okuyan bir kız.
Evine dönüyor. Saçlarını arkaya doğru atıp evlerine doğru havalı bir şekilde
giderken arkasında annesi iki büklüm valizini taşıyor.
Manzara bence korkunçtu ancak bir
şey söylemedim. Aradan aylar geçti. O kızla tanıştım. İlk sözüm:
-Annene valizini taşıtman hiç de
hoş değil!
-Ne zaman?
-Geçen kış, okul dönüşü.
-Abi, ben hiçbir zaman anneme
valizimi taşıtmam. O gördüğün gün caddeden sokağa kadar ben taşıdım. Köşeden
eve kadar annem çok ısrar etti yoruldum diye. Ama haklısın, kim görse aynı
şeyleri düşünürdü.
Evet, her zaman gözümüzün
gördüğü, önyargılarımızla beslediğimiz olaylar göründüğü gibi olmayabilir.
Baştan kabul ediyorum. Fakat ne kadar empati yapmaya çalışsak da bazı insan manzaraları
var ki, aksi ispatlanana kadar bizi rahatsız etmeye devam ediyor.
Örneğin bir koro, devlet korosu. Hepsi
bildiğim kadarıyla kadro karşılığı sözleşmeli çalışıyorlar. Yani hem iş
garantileri hem de normal bir memurdan fazla gelirleri var. Eğitimliler. Ayda
bir verdikleri konserdeler. Erkekler smokinli, kadınlar tuvalet giymişler.
Gayet şıklar. Fakat o ne? Her birinin elinde bir restoran menüsünün biraz
büyüğüne benzer şeyler var. Şarkıları oraya bakıp söylüyorlar.
Yani, ayda bir defa on tane şarkı
söyleyeceksin. Onu da ezberle be kardeşim!
Ya da televizyonda bir klasik
görüntü. Birileri sorunlarını anlatmak için basın açıklaması yapıyorlar.
Önlerinde kalabalık basın mensupları, arkalarında da destekleyen taraftarları.
Değişmez manzara; açıklamayı yapan bir kağıttan bir şeyler okuyor. Yanında da
biri megafonu tutuyor. Hopörleri de bir başkası. Eğer bir de yağmur yağıyorsa
da bir başkası da şemsiye tutuyor.
Şimdiye kadar bu manzarada
yüzlerce açıklama-eylem seyrettim televizyonda. Hiç biri de aklımda kalmadı.
Genelde de bu manzara devamında polisle eylemci çatışmışsa yayınlanıyor. Belki
de ondandır söylediklerinin aklımızda kalmaması.
Yine de her şeye rağmen şöyle gür
sesli, yanında kağıdını megafonunu tutan birileri olmayan gümbür gümbür
haykıran birilerini arıyor insanın gözleri. Ya da en azında söyleyeceğin
şeyleri ezberle, dinleyenle göz teması kur, dinleyenin de aklında kalsın birkaç
cümlen be kardeşim!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder