Facebook sayesinde eski okul arkadaşları, asker arkadaşları, iş
arkadaşları ve hatta ailenin birbirini tanımayan, uzun zamandır bir araya
gelmemiş üyeleri birbirini buluyor, eski anılar canlanıyor ve fotoğraflar
paylaşılıyor. Doğal olarak bu anıların, fotoğrafların altında yorumlar var. Bu işin
iyi tarafı.
Fakat bu yorumları okuyunca, bazı sözler var ki insan ne diyeceğini
bilemiyor:
-Bu Ahmet’in yanındaki zayıf çocuk da kim?
-Arkadaşlar şu önden ikinci sıradaki arkadaşın adı neydi?
…
Yani, bir zamanlar bir fotoğraf çekilmiş. Fotoğrafı biri yayınlamış, birileri
etiketlenmiş ve bazı isimler boş kalmış. Fotoğrafta biri var ama ne adını bilen
var ne de onu hatırlayan. Onca insan arasında bir isimsiz ve zihinlerde hiç iz
bırakamayan biri. Bu da işin kötü tarafı.
Allah kimseyi bu duruma düşürmesin!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder