BUGÜN DİJİTAL YERLİLERLE BULUŞTUM!

İlk defa Arkadaşım Ümran Tunoğlu’dan duymuştum bu kavramı. 1992’deki büyük teknolojik dönüşüm nedeniyle, 1992’den sonra doğanlara dijital yerli deniyormuş. Yani Teknolojik dönüşümün tam ortasında doğdukları için teknolojiye tam uyum sağlayanlar. Bir de bizim gibi teknolojik dönüşümden önce doğdukları için bir türlü dönüşüme adapte olamayanlar varmış, yani dijital göçmenler.

Bunu öğrendiğimden beri, bir dijital yerli olan oğluma bakışım değişti. Onu anlama çabam daha da arttı. Oğlumun yanı sıra diğer yerlilere de bir başka bakar oldum. Onlara daha anlayışlı olmaya çalıştım.

Bugün ziyaretine gittiğim Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Biga İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Öğretim Görevlisi Arkadaşım Aytül TEKAY, dersine girerek öğrencilerine yaşam tecrübelerimi anlatmamı rica etti.

Tabi ki buna çok memnun oldum. Yani, bir üniversite kürsüsünde konuşmaktan daha güzel ne olabilir ki? Belki bundan da güzeli insanların benim söyleyeceklerim olduğunu düşünerek anlatmamı istemeleri. Tıpkı daha önce Mali Müşavirler Odası Etik Komitesinde bir konuşma yapmamı rica eden Gülden KILIÇ gibi.

Evet, hayatımdaki bu en güzel öneriyi aldıktan sonra bir telaş almadı da değil yani; ne anlatacaktım, nasıl anlatacaktım?

Sonunda İşletme 2.sınıf amfisinde yerimizi aldık. Aytül’ün kısa tanıtım konuşmasından sonra başladım anlatmaya. Bir hazırlık yapmadığım için konular dağınık olsa da genelde yaşam tecrübelerimi paylaştım. Fakat konunun bir ara “İngiltere’den Yeni Zelanda’ya gelin giden kızın kaynanası ile karşılaşmasına” nasıl geldiğini hala hatırlamıyorum.

Sonuç olarak:

-Bu kadar dijital yerli ile karşılaşmanın hiç de korkutucu olmadığını gördüm. Dijital göçmenlere iyi davranıyorlar. Korkmaya gerek yok.

-Çok garip de değiller, bizim gibi "Hocam" diye hitap ediyorlar. Bu arada ömrümde ilk defa "Hocam" diye hitap edildi bana. İnanın pek hoş durdu bende.

-Kendisi de bir dijital yerli olan oğluma göre bu yerlileri daha olgun ve büyümüş gördüm. Üniversitede geçen iki yılın şimdiden fark yarattığını anladım.

-Geleceğe umutlu bakan demesem de bizim zamanımızdaki gençlik kadar karamsar bakmadıklarını gördüm.

Ardından sorulara geçildi diyemeyeceğim zira sadece bir soru geldi. O da özel bir soruydu. Hayır, burcumu sormadılar, yaşımı merak etmişler. Ben bunu son derece açık,akıcı ve anlaşılır konuşmama yordum(!). 

Evet, yaşamımda çok önemli ve değişik bir gün geçirdim. Bu olanağı veren Sevgili Arkadaşım Aytül Tekay’a ve Biga İdari Bilimler İşletme 2 dijital yerlilerine bu güzel gün için çok teşekkür ediyorum…