Tanıklık etme cesaretini gösterecek sokak bulamadık kendimize.
Suça yataklıkla itham edilmekten çekinip sırtını dönerek çıkmaza dönüştü bütün sokaklar, el ele adımlayamadık hiçbirini.
Yetmedi, yan yana çekingen adımlarla ilerlerken bile zort çekti kaldırımlar arkamız sıra.
Neredeyse suskunluğumuzdan cesaret alıp iftirada bulunacak, sonrasında da suçsuzluğumuza rağmen duvarlarına afişleyip ilan edeceklerdi bizi.
Aynı yağmurda farklı kaldırımlarda ıslanmak zorunda kaldık o yüzden, aynı rüzgara farklı noktalarda teslim ettik bedenlerimizi, aynı düşü aynı yıldızların altında farklı yataklarda gördük, aynı anda düşünüp çıldırdık kaderimize.
Keşkeli cümlelerle sardık birbirimizi, belkili cümlelerle yarınlara erteledik hayallerimizi…
İhsan EKİZ 28.07.2010
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder