Yıllar önce tanışmıştım bu
lezzetle. Yine bir Bafra görevim sırasında personelimizle gitmiştik Yakakent’teki
o restorana ve ilk kez adını orada duymuş, tadını da orada tatmıştım: Eşkina
Buğulama.
Bundan sonra gittiğim yerlerde aradıysam
da bulamadım bu lezzeti. Altı yıl sonra tekrar Bafra’ya gelince aklımda yine o
lezzete ulaşma arzusu vardı. Fakat adını bilen yoktu. Meğer Mavişgül de
deniyormuş o balığa.
Ve tarih tekerrür etti. Tekel’in Efsane
Başeksperlerinden Özcan Nazlım, son iki eşkinayı ayırtmayı başarmış. Bir akşamüzeri
Şenol’un Yerinde yerlerimizi aldık. Kısa sürede masamız donatıldı. Sonunda o da
teşrif etti. Altı yıllık hasret de sona erdi.
Zaman, çalıştığımız kurumları
alıp götürse, saçlarımız beyazlasa, göbeğimiz büyüse ve mekan son derece şık,
temiz, birinci sınıf hale gelse de lezzet aynen yerinde duruyordu. Yapanın
ellerine sağlık, sebep olanların da yüreğine.
Bir daha ki buluşmamızın altı
yıldan az sürmesi dileğiyle…
1 yorum:
Bence hiç ayrılmayınız oradan.
Bir yolunu bulabilirsiniz.
:))
Yorum Gönder