Her gün telefonla konuştuğum arkadaşım telefonunu yenilediğinden beri sesini net duyamaz oldum. Onun adına da üzüldüm; altı bin lira ver telefon al, sesin karşıya gitmesin.
Bugün kendisini uyardım:
Bugün kendisini uyardım:
-Sesini duyamıyorum.
-Şimdi iyi mi?
-İyi, ne oldu ki?
-Radyasyon almayayım diye telefonu ağzımdan uzakta tutuyordum, şimdi yaklaştırdım.
Biz burada seni duymak için telefonu kulağımıza yapıştırılalım, sen telefonu ağzından uzakta tut.
Biz burada seni duymak için telefonu kulağımıza yapıştırılalım, sen telefonu ağzından uzakta tut.
Kısacası, seninki beyin, benimki uykuluk.
Ne diyelim, zamane arkadaşlığı!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder