Uçaktan inmiş valizimi bekliyorum. Yine sona kalınca isyan
ettim:
-Bir kere de ilk arabadan çıksın valizim!
Gerçekten de yaptığım yüzlerce uçak yolculuğunun hiçbirinde
hemen valizini alanlar arasında olmadım hiçbir zaman. Genelde herkes valizini
alır, bekleyenlerine kavuşur hatta belki evine bile varır. Ben hala valizimi
bekliyor olurum.
Bir gün arkadaşıma yakınınca sordu:
-Havaalanına erken mi gidiyorsun?
Tabi ki. Beni geç kelimesiyle yan yana getirmek olanaksızdır.
Bütün randevularıma erken gider, zamanında geleni de beklemekten bitap düşmüş bir
suratla karşılarım. Doğal olarak, havaalanına ve garaja da erken gider,
valizimi erken teslim ederim.
Arkadaşımın anlattığına göre, havaalanına erken teslim
edilen valizler nasıl oluyorsa inişte en son alınan valizler oluyormuş.
Anladım ki, kaderin bir suçu yok. Valizi erken teslim ederek
geç almama neden olan benmişim bilmeden.
Kaderin bir suçu yok anladık. Peki, kurallara uyan, gitmesi gereken yere erken
giden, valizini erken teslim edeni cezalandıran bu sistemi de ben mi kurdum
yani?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder