ASTIMIN ÜSTÜ BENİM DOSTUMDUR

Artık tarihe karışmakta olan imza defterlerindeki kırmızı soru işareti, hukuki bir anlamı olmasa da görenlere çok şey anlatan bir işaretti; neden geç kaldın, bir daha olmasın, bak daha önce de geç kalmışsın vs. Şimdilerde de wordle bir yazı yazmaya kalksanız hemen çizgiler ortaya çıkıyor. Hem  kırmızıçizgi hem de yeşil. Kırmızılar, kendince imla yanlışları için yeşiller ise bir nevi olsa da olur mahiyetinde. Ancak yine de etkili. Merak edip tıklıyorsunuz bir uyarı:

-“Yüklemsiz cümle”.

-Ulan Word, benim yüklemimden sana ne!

Dostça bir uyarı gibi görünse de insanı kızdırıyor. Oysa yaşam bize neler gösterdi. Şairin dediği gibi:

-Ne cümleler gördüm yüklemi yok, ne yüklemler gördüm cümlesi yok!

Evet, yıllar önce kurumun iki numarası, taşrada gördüğü kurumun yedi numarasına:

-Yılın kadın yöneticisi ödülünü almışsınız.

-Eeee?

…

Şimdi, yukarıdaki cümlede bir yüklem var görünüyor. Ama sonuç yok. Yani “ödül aldığınızdan haberim var ama tebrik etmeye niyetim yok “ demek bir yerde. Bana göre tamamen bir kompleksten kaynaklanan bir şey. Hayır, insani bulmuyorum. Her şeyi onaylamak, her yapılana insani bir kılıf bularak hafifletmek hoş bir şey değil. Bu konuda yorum yapmayacağım ama küçük bir hikaye ile fikrimi söyleyeyim.

Efendim, bu ödül alan hanım yöneticinin müdür olduğu fabrikada bir işyeri hekimi var. İşyeri Hekimi, hem kuruma yabancı olmasından hem de kurumla ilişkisi bir sözleşmeyle sınırlı olduğundan kurumun hiyerarşisini bilmiyor. Öğrenmeye niyeti de yok. Fakat işyerine gittiğimde çok fazla bir ilgiyle karşıladı beni. Yani general muamelesi gören er vaziyetindeyim, bir yerde. Arkama baktım,  “acaba başkasına mı bu ilgi” diye fakat arkamda da kimse yoktu. Merak edip müdire hanıma sorduğumda:

-Sizin Şube Müdürü Coşkun Bey, doktoru kendisinin işe aldığına inandırmış. O nedenle ona çok itibar ediyor. Sizin görevinizi sorunca “Coşkun Beyin Amiri” dedim, ilgi o yüzden, dedi.

Ey emrindekiler iyi şeyler yapıyor, başarılı oluyor diye komplekse kapılan, onları engellemeye çalışan, onların başarılarından ürken yöneticiler ve iki numaralar, görüyorsunuz ki astınız ne kadar yükselirse siz de o kadar yükseliyorsunuz. Boynuz kulağı zaten geçer, ya geçilmemek için daha çok çalışın çaba gösterin ya da boynuz kulağı geçene kadar tadını çıkarın.