Gölcük Depremi sonrası orada bulunan bir komutan anlatıyor:
-Deprem olunca öyle uluorta don-gömlek ortalığa çıkmayalım, dedim. Giyindim öyle çıktım. Bir baktım ki kapımda nöbet tutan asker de orada. Depreme rağmen kaçmamış nöbet yerinde duruyor!
Düşündüm de:
-Nöbet tutan asker, o panikte nasıl oldu da sağlıklı karar verebildi? İçgüdüsel değil de bilinçli hareket edebildi?
-Belki de nöbet yerini terk etmekle ölmek arasında bir fark görmedi. Kaçarak ölmektense mertçe ölmeyi seçti.
-Komutan da don-gömlek askerinin karşısına çıkmakla ölmek arasında bir fark görmedi. Kaçarak don gömlek ölmektense komutan gibi ölmeyi seçti.
-Sonuçta, her ikisi de ölmedi. Biri nöbet yerini terk etmemiş oldu, diğeri de don-gömlek askerinin karşısına çıkmamış oldu. Tam anlamıyla kazan-kazan durumu.
Diyeceksiniz olsa ne olurdu?
Bir şey olmazdı, kaçmak da, don-gömlek görünmek de insani bir şey. Fakat tarih risk alanları yazıyor sadece, fark burada.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder