Anladığım kadarıyla, bizim çoğu zaman güzellik diye gördüğümüz şey başkalarının acısı.
O nedenle dün işyerinde yeni biçilmiş çimlerin kokusunu ciğerlerime çekerken bu aklıma geldi ve keyfim kaçtı.
KEYFIMİ KAÇIRAN GÜZELLIKLER!
KILIÇDAROĞLU’NA PİYANGO VURDU!
Seçimler bitti. Herkes “halk ne mesaj verdi” sorusuna yanıt arıyor.
Öyle ki, halkın kendiside ne mesaj verdiğini bilmiyor olmalı ki o da kahvede, otobüste, metroda ve işyerlerinde koalisyon
problemini çözme derdinde.
Ben de halkın bir ferdi olarak çözüme katkı yapayım istedim ancak benim
bulduğum sonuç şaşırtıcı:
1-Muhalefet partilerinin hiçbiri AKP ile koalisyondan yana değil.
Haklılar. Bence de AKP ile koalisyon yapan parti biter. Tabi ki AKP Azınlık
Hükümetine destek veren de.
2-İkinci en güçlü seçenek olan CHP-MHP-HDP koalisyonu seçeneği de
mümkün görünmüyor.
3-Koalisyon kurulamaz ve erken seçime gidilirse sanırım bu durum bütün
partiler için hayal kırıklığı yaratır.
4-MHP, HDP destekli CHP-MHP hükümetinin yolunu tıkadığı için geriye tek
seçenek kalıyor. O da MHP ve HDP’nin dışarıdan desteklediği, ülkeyi seçime
götürecek bir CHP Azınlık Hükümeti.
Böyle olursa, Kılıçdaroğlu, eski bakanları yüce divana gönderir, Aksarayı
boşaltır, emekliye, asgari ücretliye, taşeron işçiye, atanamayan öğretmenlere
ve çiftçilere verdiği sözü turar. Bir kaç anti-demokratik yasayı değiştirir ve
seçime öyle girer. Belki bu sayede alamadığı oyu alma şansı olur.
Hayat ne garip, eğer ülkede bir hükümet sorunu olmasa şu an herkes
Kılıçdaroğlu’nun “geçen seçimden az oy alırsam istifa ederim” sözünü tutmasını
bekleyecekti. Şimdi ise Kılıçdaroğlu en büyük başbakan adayı.
Bir tartışma ile İstanbul Büyükşehir Belediye Başkan Adayı ol, bir
kasetle genel başkanın devrilsin sen yerine geç. Şimdi de seçimi kaybettiğin
halde başbakan ol.
Ne denir buna:
-Bir insana Allah yürü ya kulum demesin!
SÖVDÜĞÜNE OY VERMEK!
Sonunda seçimler bitti. Bir yandan koalisyon üzerine fikir jimnastiği
devam ederken diğer yandan da uzmanlar seçmenin oy verme davranışları üzerine
kafa yormaya başladılar. Ben de bu çalışmalara bir katkı yapayım dedim:
sövdüğüne oy vermek!
Nasıl oluyor derseniz, şöyle oluyor efendim: yıllar önce bir açılışa
gitmiştik. Oğlumuzu da verilecek konser sayesinde açılışa götürebilmiştik.
Fakat açılıştaki konuşmalar yaklaşan yerel seçimler nedeniyle uzayınca
oğlumuz sıkılmış ve hemen önümüzde oturan büyükşehir belediye başkanına küfür
etmiş, biz de yerin dibine geçmiştik.
Aradan yıllar geçti. Oğlumun küfrettiği başkan vefat etti ve bu sefer
oğlu ilçe belediye başkan adayı oldu. Partisini beğenmesem de ona oy vermeye
karar verdim.
Hayır, babası gibi onun da iyi bir belediye başkanı olacağına inandığımdan
değil. Madem oğlum babasına küfretmişti ben de oğluna oy vererek vefa borcumu
ödeyeyim düşüncesinden.
Hatta oğlumu da uyardım:
-Babasına küfrettin, bari oğluna oy ver de borcunu öde!
MAZLUM ZALİMİ BOYUNDAN TANIR!
İnsanların hayvanları ile tatil yapabildikleri bir butik otel. Otelin
bir hayli kısa boylu garsonu dışında İnsanların da hayvanların da keyfi
yerinde.
Garson ne zaman restorana girse, bir küçük köpek hemen garsonu kovalamaya
başlıyor. Tabi ki sahipleri de peşinde.
Bir öğünde yan masamıza gelen küçük köpeğin sahiplerine sordum. Köpeği
sokaktan almışlar. Onlar almadan önce çocuklar çok eziyet etmişler. Küçük köpek
de o nedenle kısa boylu insanları kendine eziyet eden çocuklar sanarak tepki gösteriyormuş.
Anladım ki mazlum zalimi asla unutmuyor ve boyunda tanıyor.
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)