EDİTÖR CUMAYA GİTTİ!

Bugün Milliyet Blogda ikinci yılımı doldurdum. Farkında olmadan çabucak geçip gitmiş iki yıl. Ben yazmaya ve paylaşmaya geç başlayınca, kafamdakileri yazmadan bu dünyadan göçüp gitme kaygısı ile devamlı yazdığımdan ne zamanın farkında olabildim ne de rakamların. Öyle ki bir başka yazımda da belirttiğim gibi ne başka yazıları yeterince okuyabildim ne de yorumlara yanıt verebildim. Fakat yazdıkça yazacaklarım azalmadı, aksine arttı.

Tabi ki yazıları Milliyet Bloga gönderdikçe, “yayınlanacak mı, ne zaman yayınlanacak, neden reddedildi, neden geç kaldı?” gibi sorular da ister istemez kafamda döndü durdu.

Şahsen ben, yazılarımızı okuyan, değerlendiren ve yayınlayanlar hakkında en küçük bir bilgiye sahip değilim. Gazete ve yayınevleri gibi bir yazar-editör ilişkisi de yok ki aramızda anlayalım yazı neden yayınladı, neden yayınlanmadı. O zaman geriye tahminden öte bir şey kalmıyor.

Nasıl asker komutanını, öğrenci öğretmenini, çalışan da patronunu, müdürünü ve şefini merak ederse, biz de editörümüzü merak ediyoruz:

-Editör, gazeteci mi?

-Editör, edebiyat dünyasından mı?

-Kaç tane editör var? Bu yazımın yayını gecikti. Bu konulara bakan editör henüz işe gelmedi ondan mı acaba?

-Editör’ün mesaisi bitti ondan yarına kaldı benim yazı!

-Aaaa, gecenin birinde yazı yayınlanıyor. Vardiyalı mı çalışıyor yoksa uykusu mu kaçtı editörün?

-Bu Pazar sabahı da görevde. Tatili yok mu bunun?

-Bu editör solcu galiba yazımı ondan geciktiriyor?

-İki saattir hiç yazı yayınlamadı, kesin cumaya gitti bu. Dini konulara toleransı bundan demek.

-Bazılarına tolerans geçiyor kesin hemşerisi. Yok, yaş itibarıyla editörün liseden hocası!

-Sendikalı mı acaba editör? Yok kardeşim, basında sendika mı kaldı?

-Kadına bak on beşinci yazısını yayınladı. Bir zamanlar mafyanın birbirini mermi manyağı yapması gibi bu yazar da editörü yazı manyağı yapıyor!

Sorular uzayıp gidiyor. Bu soruların yanıtını bilmek şart mı, değil. İki yıldır yazılarımızı yayınlayan, kahrımızı çeken arkadaşları da anmak istedim hepsi bu kadar.

Milliyet Blog camiasında daha nice yıllar geçirmek, yazmak ve paylaşmak dileğiyle…

Yazımı bu yazıma esin kaynağı olan Orhan Veli’nin Rönesans şiiri ile bitiriyorum:

Yarın rıhtıma gitmeli,
Rönesans çıkacak vapurdan.
Bakalım nasıl şey Rönesans?
Kılığı, kıyafeti nasıl?
Şık mı, sünepe mi?
Siyasi mi, bastonu var mı elinde?
Yoksa kâküllü, bıyıklı
Hokkabaza mı benziyor?

Ambardan mı çıkacak, kamaradan mı?
Yoksa ateşçi filân mı,
Çalışarak mı geliyor gemide?