Bir bayram ziyaretinde, bayramlaşma faslı bittikten
sonra üniversiteli oğlum, “telefonuyla baş
başa kalmak üzere” diğer odada oynayan çocukların yanına gitti. Bir süre sonra tekrar yanımıza döndü.
Dönüşte, diğer odadaki çocukların kendisine birlikte oynamak
için aşırı ısrarları sonucu odadan ayrılmak zorunda kaldığını anlattı. Bir
hayli de bozulmuş bu işe. Zira oğlum, “ben büyüğüm, sizinle oynamam” dedikçe
çocuklar ısrar ediyorlarmış:
-Ama bize seni okuyor dediler!
Çocuk aklı; okuyorsan sen de çocuk sayılırsın ve de onlarla
oynamak zorundasın.
Evet, oğlum iri cüssesiyle çocukların elinden kurtulup
yanımıza gelebilmişti. Ancak onun hala çizgi film seyrettiğini ve hala bilgisayarda
oyun oynadığını çocuklara söyleseydim, bu kadar kolay kurtulabilir miydi
ellerinden, bilemiyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder