Bizim neslin çocukları kurstan kursa koştu. Öyle ki, oğlumu gitar
kursuna gönderdiğimizi öğrenen sınıf arkadaşı kız, “ben yedi kursa gidiyorum amca
ona gitmeye vaktim yok” demişti.
Dün akşam da Yaratıcı Yazarlık Atölyesine gittiğimi öğrenen iki emekli
erkek arkadaşım, “biz de haftanın beş günü yemek kursuna gidiyoruz, kalan iki
günde de biçki-dikiş kursuna gitmeyi düşünüyoruz” dediler.
Akşamdan beri içime bir düştü. Yıllardır“eğitim şart” diye bizi kandırdılar
mı yoksa biz mi yanlış anladık?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder