ÇOMÜŞA

Eğer bir toplulukta, en önde ve daha rahat bir yerde oturan bir kişi varsa o’dur çomüşa. Hele önünde bir sehpa, üzerinde de bir pet şişe, iğne oyasından bir örtü varsa kaçınılmaz bir kesinlikte  çomüşa’dır orada oturan.

Zaten toplum ikiye ayrılır; çomüşa’lar ve diğerleri. Fakat sadece bir koltuk, bir sehpa ve üzerinde pet şişeyle asla çomüşa olunamaz. Çomüşa bir arabaya binerken kapıyı açan, diğer eliyle de arabanın kapısının üzerine elini koyar ki çomüşa kafasını vurmasın. Yani bir çomüşa kafasını bir yere vurmaz, vursa bile acımazken diğerleri vurdukları için şişen kafalarını çiğnenmiş ekmek koyarak tedavi etmek durumundadırlar.

Çomüşa olmak için koltuk, sehpa tedarik etseniz bile kapıya kafayı vurduktan sonra asla bir çomüşa olamazsınız. Esasen ben boy itibarıyla kafayı vuran biri asla olamadım. O nedenle çomüşa olmak için bindiğim arabanın kapısını açan olsa da elini yukarıya tutanım olmadı. Ta ki bu yaz tatilinde Datça-Hayıtbükü Berke Cafeye gidene kadar.

Efendim, bu yaz tatile gittiğim Datça-Hayıtbükünde bir çay içmeye oturduğum Berke Cafede bir ağacın dalında sarılı sofra bezi dikkatimi çekti. Garsona sordum.

-Abi oraya oturan herkes kafasını vuruyordu. Ben oraya sünger koydum ve sofra beziyle de bağladım ki kafayı vuran olsa bile acımasın hiç olmazsa!

Anladım ki Berke Cafe için her müşterisi “Çok Mühim Şahsiyet”ti, yani çomüşa. O nedenle kafayı vurmaması, vursa da acımaması gerekiyordu. Bunun için de her türlü tedbir alınmıştı. Ağaca sarılı sofra bezi dekoratörler nezdinde ilkel bulunabilirdi ancak kendini çomüşa mertebesine ulaşmış hisseden müşteriler için asla!